Czy można kierować na badania pracownika, który ma ważne badania okresowe

Wskazać należy na zapisy rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 2067).

            W myśl normy określonej w § 6 pkt 1 ww. rozporządzenia, zakres profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy, obejmuje w przypadkach, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 4 lit. b, f i g ‒ przeprowadzenie badań lekarskich poza terminami wynikającymi
z częstotliwości wykonywania badań okresowych i orzekanie o możliwości wykonywania dotychczasowej pracy. Skierowanie na badania lekarskie wydaje pracodawca po zgłoszeniu przez pracownika niemożności wykonywania dotychczasowej pracy.  Reasumując ustawodawca wskazał wprost, iż może skierować pracownika na badania lekarskie poza terminami wynikającymi
z częstotliwości wykonywania badań okresowych tylko w przypadkach wskazanych w § 1 ust. 1 pkt 4 lit. b, f i g rozporządzenia, tj.:

-         w razie konieczności przeniesienia pracownika do innej pracy ze względu na stwierdzenie szkodliwego wpływu wykonywanej pracy na zdrowie pracownika (art. 55 § 1 k.p.),

-        w razie stwierdzenia u pracownika objawów wskazujących na powstawanie choroby zawodowej(art.230 § 1 k.p.),

-        w razie stwierdzenia niezdolności do wykonywania dotychczasowej pracy
u pracownika, który uległ wypadkowi przy pracy lub u którego stwierdzono chorobę zawodową, lecz nie zaliczono go do żadnej z grup inwalidów (art.231 k.p.).

            Powyższe koresponduje z zapisami art. 229 § 6 k.p. w myśl, którego pracodawca ponosi koszty badań wstępnych, okresowych i kontrolnych, a także inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej tj. w § 6 ww. rozporządzenia.